Rozdział 7

Przepraszam,  że dopiero teraz dodaje ale jestem w trakcie sesji i troszke dużo na głowie. .. Mam nadzieję ze się Wam spodoba♡

Beta bez zmian !

Buziaki Forever


 

Zbliżył się do Niej na parę milimetrów i kiedy to zrobił,wyraźnie poczuł intensywny zapach alkoholu.

- No tak! – Szepnął. - Tak to jest jak się nie umie pić.

Potargane włosy, do połowy rozpięta koszula i on - jej nauczyciel w samych bokserkach.Każdy, kto wszedłby do pokoju, na pewno pomyślałby jedno.

- Najchętniej odesłałbym ją do domu, ale…- przez głowę przeszła mu paskuda myśl. - Chętnie zobaczę za kilka godzin zakłopotaną i czerwoną pannę Granger.

Odsunął się od niej, zaciągnął ręce za kark i rozmyślał nad planem upokorzenia Granger.

***

Kiedy tylko troszkę otworzyła oczy, poczuła silne ukłucie w tył głowy.Światło piekielnie ją raziło. Jeszcze ta nieposkromiona chęć napicia się czegokolwiek.

Wiedziała, że na szafce nocnej zawsze znajduje się butelka z woda. Wyciągnęła leniwie rękę, która zamiast oprzeć się o biurko, bezwładnie spadła na ziemię.

Hermiona podniosła ją ponowie, ale ta nadal nie znalazła miejsca biurka. Dziewczyna otworzyła szeroko oczy i gwałtownie się podniosła, co spowodowało okropny ból głowy.

Spojrzała w lewo, ledwo otwartymi oczami. Pomieszczenie było ciemne i zimne, szerokie drzwi, dwa fotele.Spojrzała w prawo, a obok niej leżał nie kto inny, jak Snape.

- Witaj…- uśmiechnął się przenikliwe profesor, maglując ją wzrokiem.

Dziewczyna odskoczyła na bok, co skutkowało wielkim i bolesnym upadkiem na zimną posadzkę. Pociągnęła tylko kołdrę i zakryła się nią cała.

-Hahahaha!- Szyderczy śmiech Snape’a rozbrzmiewał w całej jego komnacie.

Dziewczyna wyraźnie speszona całą sytuacją, spaliła buraka i nie pamiętając zdarzeń dnia wczorajszego, musiała zdać to pytanie:

- Panie profesorzeeee… czy myyyy..? –Spytała czując, jak jej twarz robi się buraczkowa.

- Chciałabyś…- wysyczał przez zęby Snape.

- Ja nie! - Zaczęła zarzekać się.

- To po co tu przylazłaś?! – Krzyknął.

Dziewczyna skuliła się.

- Tak…Tak to jest, jak się nie umie pić! - Powiedział przez śmiech Snape. - Idź już, nie mam ochoty mieć przez Ciebie problemów,więc bądź tak dobra i teleportuj się stąd. Jeszcze tego by brakowało, żeby ktoś zobaczył, jak ulubienica Minerwy wychodzi nad ranem z mojego pokoju… I oddaj moją kołdrę! - Zakończył i szarpnął kołdrę, zostawiając dziewczynę jedynie w samej koszuli do kolan.

Hermiona, zawstydzona skąpym ubraniem i całą sytuacją, niezdarnie podniosłą się z ziemi, i szepnęła:

- Przepraszam…

Severus podniósł się z lóżka, podszedł do speszonej dziewczyny, spojrzał na nią jak na przekąskę i syknął:

- Następnym razem lepiej uważaj z alkoholem, bo ta noc mogłaby się zupełnie inaczej dla Ciebie skończyć.

Hermiona już bardziej czerwona być nie mogła. Odsunęła się dwa kroki i wypowiedziała zaklęcie.

Severus podszedł do łóżka z wyraźną satysfakcją. Właśnie upokorzył najbardziej, jak mógł, największą kujonkę w Gryffindorze.

- To będzie piękny dzień. – Westchnął, opadając na łóżko.

***

Hermiona po chwili wylądowała w swoim pokoju. Jej twarz dalej płonęła. Spojrzała na łóżko, ale jej przyjaciółki na Nim nie było.

- O Boże…- szepnęła Miona, spoglądając na swój pokój.

Dookoła łóżka były porozrzucane butelki po winie, na niedojedzonej pizzy leżał jej kot, ubrania walały się po całym pokoju. Ale chyba najbardziej przerażające było to, że spędziła noc w lochach jej nauczyciela i, co jeszcze gorsze, że nie miała pojęcia, skąd tam się wzięła.

Wyciągnęła szybko świeże ubranie i pobiegła do łazienki,chcąc zmyć z siebie bród wczorajszej nocy.

Kiedy tylko ciepła woda otuliła jej ciało, dziewczyna mogła spokojnie odetchnąć i zastanowić, co takiego się wczoraj wydarzyło. Kiedy sięgnęła po butelkę, by pociągnąć kolejny łyk magicznego napoju na kaca(wody z cytryną), do łazienki wpadła Ginny.

-Na Merilna! - Krzyknęła rudowłosa.– Gdzieś Ty była?!

 - Ja..

- Nie nic nie mów! - Przerwała jej przyjaciółka. –Wiesz, jakie to cudowne uczucie… budzisz się z kompletną dziurą w głowie, a na tobie zamiast przystojnego mężczyzny ze snów, leży przeraźliwie gruby kot. Czujesz, że głowa Ci eksploduje, po czym zdajesz sobie sprawę, że Twojej najlepszej przyjaciółki nie ma obok Ciebie. – Przerwała, by wziąć oddech – Wstajesz,mimo okropnego bólu, szukasz, szukasz, a tu się okazuje, że nikogo nie ma w domu. Więc biegam, jak głupia po domu, szukając Ciebie! Wybiegam w piżamie na pole, ludzie się na mnie patrzą, po czym wracam, a Ty sobie zażywasz kąpieli w WANNIE!!! JA SIĘ PYTAM, CZY TY JESTEŚ NIENORMALNA?! GDZIEŚ TY BYŁA?!

- Ginny… - wyciągnęła rękę do swojej przyjaciółki. - Lepiej usiądź.

- Nie, postoje! - Tupnęła nogą.

- Spałam u Snape’a…

- COOOOOOOOOO?! Ty zdziro! Jak mogłaś z nauczycielem?!

- Ginny ja nie spałam z nim, tylko spałam w jego łóżku! - Kiedy doszło do niej, że to, co powiedziała było bez sensu, chciała się tłumaczyć, ale Ginny przerwała chichocząc.

- Taa, nie tłumacz się. Każdy ma swój gust – prychnęła.

- Ginny! – Krzyknęła. - Ja z nim nie spałam!

- Okej… – powiedziała ironicznie jej przyjaciółka.

- Ginny, ja nie wiem skąd się tam wzięłam…- spojrzała pytająco na przyjaciółkę.

- Mnie nie pytaj. Urwał mi się film po drugiej butelce. - Powiedziała i obie wybuchły śmiechem, zapominając o okropnym kacu i wielu niewyjaśnionych sytuacjach.

***

Dni mijały za szybko. Po upokarzającej sytuacji w pokoju Snape’a został tylko wstyd, a po upojnej nocy alkoholowej, pusty barek. Dziewczyny nie wracały do tematu tamtej nocy, choć każda z nich wiedziała, że powód, dla którego tak bardzo się spiły, zbliża się nieubłaganie.

Dlatego każdy dzień spędzały razem w stu procentach.Chodziły na zakupy, gotowały, plotkowały. Mimo tej cudownej aury,nastał dzień przed wizytą u Dumbledore. Ginny pękła.Siedziała z przyjaciółką i przytulała ją.

- Ja nie chce, żebyś jechała…- chlipnęła - Nie na tak długo. Zwariuje tu bez ciebie!Będę musiała wrócić do Nory, do Draco.

- Spokojnie Ginny, jakoś się to wyjaśni i wszystko się ułoży, zobaczysz. - Szepnęła jej do ucha, choć sama powstrzymywała się od łez. Kiedy tak milczały, usłyszały okropne walenie w drzwi.Obie zerwały się na równe nogi. Hermiona podeszła do drzwi i niepewnie je otworzyła. Tajemnicza postać wparowała, jak błyskawica do domu dziewczyny, i złapała za ramiona Ginny…

***

Przepraszam,  że dopiero teraz dodaje ale jestem w trakcie sesji i troszke dużo na głowie. .. Mam nadzieję ze się Wam spodoba♡

Beta bez zmian !

Buziaki Forever